Dálítið illa vanhæfur ríkissaksóknari !

Dálítið illa vanhæfur ríkissaksóknari !
 
Íslenskt réttarfar
   
 
Ef Erla Bolladóttir vildi láta rannsaka nú í dag,  2010, hvaða óþekktu lyf henni voru gefin án hennar vitundar, á fjórða mánuði í einangrun í Síðumúlafangelsi, ágúst 1976, færi hún beint í fangið á leifum hópsins úr pólítískum  mannhvarfsgjörningum frá 1974-76 og árunum þar í kring. 
Sbr. umræður á Alþingi 2. Feb. 1976.
Eiturbyrlun?  Ef svo var, hvað er eiturbyrlun?  Eitt svar gæti verið: „Einhverjum er gefið lyf með leynd og án vitneskju viðkomandi“. Samkvæmt lyfjafræði er lyf eitur þar til það er gefið við réttar og viðeigandi aðstæður. Öll óþekkt lyfjagjöf er meðhöndluð sem eiturinntaka.
Í bók Erlu kemur fram ljósrit af  dagbókarfærslu úr Síðumúlafangelsi, þar segir: „Erla á að fá einhverjar 2 pillur sem hún á að nota og síðan P. pilluna á eftir þeim“. 
Sjá: Erla góða Erla. bls.231.
Að kröfu lögræðinga sakborninga í Guðmundar og Geirfinnsmálum voru teknar saman upplýsingar um lyfjagjöf til handa föngunum á meðan á gæsluvarðhaldi þeirra stóð. Hvað varðar Erlu kemur ekkert fram um þessar tvær pillur en hins vegar er 14. ágúst ’76 getið um lyfið: „Eugynon“. (P pilla.)
Sjá: www.mál214.com   pdf skjöl, bók XXVI bls. 56.
Ennfremur sjá: Eugynon. Wikipedia
Næstum öruggt er að þessar, „einhverjar 2 pillur“ eru svokallaðar „Daginn eftir pillan“ sem voru þó venjulega tvær, önnur eyddi og sú seinni gjöreyddi. Þær komu fram um 1970 og þekktust líka sem t.d: Plan B og EC pill.

                      
Sjá: EC pill:  Wikipedia.
 
„Næstum öruggt“ er samt ágiskun. Þó er ljóst samkvæmt fangelsisdagbókinni að tekin er ákvörðun um að gefa Erlu óþekkt lyf. Óþekkt eitur getur verið að virka til skemmri eða lengri tíma. Ef ekki er vitað um innihald lyfsins telst verknaðurinn hugsanlega banatilræði.
 Auðvitað er það óskorinn réttur Erlu að þetta sé rannsakað þegar henni þóknast, þetta fyrnist ekki. Sé það réttur hennar er það samt sem áður hin fullkomna skylda hins opinbera að rannsaka hvort fanga þeirra hafi verið byrlað inn eitur.
Í ljósi reynslunnar er því miður ólíklegt að yfirvöld geri skyldu sína og taki frumkvæði. Hér gæti þó umboðsmaður Alþingis gripið inní.
Ef Erla Bolladóttir ætlaði sjálf að leita réttar síns, og færi með kæru til lögreglunnar, þá færi málið til deildar alvarlegra ofbeldisglæpa.  Yfirmaður þar nú í dag, var í þriggja manna hópi 1975-6. í Síðumúlafangelsinu, hópurinn virðist hafa haft það hlutverk að kenna tilteknum  föngum, í einhverjum annarlegum tilgangi, fyrirfram ákveðnar falskar játningasögur sem þær væru eigin játningar fanganna. Þessar þvinguðu og fölsku játningar urðu svo meginundirstaða dómsins yfir þeim.  Það segir sig sjálft að þangað og til hans getur hún ekki leitað, svo gleymum því.
Ef Erla skildi leita til næsta yfirvalds, í þessu tilfelli ríkissaksóknara, Valtýs Sigurðssonar,  þá getur hún að sjálfsögðu líka gleymt því.
 
Upphaf hóps
Núverandi ríkissaksóknari gæti verið uggandi vegna Erlu og fyrri afskipta  af henni og hópnum sem síðar var ranglega sakaður um og dæmdur fyrir aðild af hvarfi Guðmundar og svo síðar Geirfinns Einarssonar.
Guðmundur Einarsson hvarf í Hafnarfirði í lok jan.’74.
Hálfu ári áður í júlí ’73. var Valtýr, þáverandi fulltrúi Bæjarfógetans í Keflavík, að starfa við rannsókn fíkniefnamála í Rvík. 
Verðandi Hamarsbrautarhópur er að því að best verður séð eina viðfangsefnið hans. Hann starfar að þessu með, seinna samstarfsmanni í Geirfinnsmálinu, Kristjáni Péturssyni þá tollverði á Keflavíkurflugvelli.
Kristján er einn aðal upphafsmaður Klúbbsmálsins ’72-6. og nátengdur málatilbúnaði í undirmálum þess, Guðmundar og Geirfinnsmálum.
Þetta samstarf þeirra í júlí ‘73 er fyrsta  sýnilega tenging sakborninga í þessum hörmulegu málum við fámennan hóp „löggæslumanna“ sem koma að öllum málatilbúnaði Klúbbmála (lokun Klúbbsins okt.’72 - handtaka Klúbbmanna jan/feb.’76) ásamt undirmálum þess Guðmundar, póstsvika og Geirfinnsmálum.
Sjá: Erla góða Erla bls 92-4.
 
 
 
Enn sami hópur
Eins gæti Valtýr óttast að sjónir beindust að upphaflegu gögnum úr rannsókn á hvarfi Geirfinns Einarssonar í nóv.’74. „Keflavíkurrannsókninni“.
Af nítján yfirheyrsluskýrslum sem þar koma fram eru fimmtán falsaðar og/eða gallaðar.
Sjá www.mal214.com  .pdf skjöl. Bók XI.
 
Í fyrstu skýrslu sem gerð er í Geirfinnsmálinu, áður en sólarhringur er liðinn  frá hvarfi Geirfinns eru „rannsóknarmenn“ í Keflavík, undir stjórn Valtýs, búnir að koma veitingahúsinu Klúbbnum að málinu og auk þess koma skýrslunni í undarlegan farveg, eitthvert tal um vopn, gegn vilja og framburði fyrsta vitnisins
Sjá www.mal214.com  .pdf skjöl: Skýrslu Þ.I. bók XI. bls.3002. „hafði við orð (þ.e. Geirfinnur) í bifreiðinni að hann hefði átt að vera vopnaður“.
Skýrsla Karl Schütz – Þ.I. XIV. bls.627. „en hinsvegar hefði hann verið spurður um byssu“.
 
Aftaka sama hóps
Valtýr Sigurðsson gæti líka haft áhyggjur af því að þurfa að útskýra hvers vegna hann skyndilega og algjörlega óundirbúinn flytur samt „rannsóknargögnin“ frá Keflavík til Reykjavíkur, án málefnalegs tilefnis þ. 4 jan.’76. Flestar „skýrslur“ sem hann kom með voru á segulböndum og því að sjálfsögðu óundirritaðar.
Um það bil tíu dögum síðar byrja ógnandi símtöl til Erlu og enn rúmri viku síðar, eftir að hún hafði hún hikandi leitað ásjár „rannsóknarmanna“ úr Guðmundarmáli vegna símhringinganna og fengið vopnaða lífverði í nokkra daga, opnar hún sig óvænt og þeim að óvörum að þeirra sögn, um Geirfinnsmálið og „Klúbbmennina“. 
Erla heldur því aftur á móti fram að upphafið af slíku tali komi frá „rannsóknarmönnum“ sjálfum.  Þrem vikum fyrr ræddu þeir um Geirfinnsmálið við hana, er þeir komu í heimsókn heim til hennar í kringum 30.des.’75.     Koma Valtýs með gögnin örfáum dögum síðar þ. 4 jan., virðist heldur styrkja framburð Erlu en ekki. 
Sjá: Erla góða Erla bls.196-99 og 209-10.,
www.mal214.com .pdf skjöl: XXVI. bls. 1. 
                
                       
Grunaður

Valtýr, þá héraðdómari í Rvík, neitaði að mæta sem vitni í skýrslutöku í rannsókn setts ríkissaksóknara Láru V. Júlíusdóttur

árið 2001, á afmörkuðum hluta Geirfinnsmálsins, og fékk að eigin ósk stöðu sakaðs manns. (Vitni verður að tala, en sakaður ekki.)
Sjá  www.mal214.com   pdf skjöl. Skýrsla setts ríkiss. bls.9.
Svo er að sjá að Valtý og lögmaður hans hafi af gefnu tilefni óttast XIV. kafla almennra hegningarlaga 19/1940. vegna hugsanlegra brota við gerð leirmyndar sem Valtýr stjórnandi „rannsóknarinnar“ lét gera af eftirlýstum manni vegna hvarfs Geirfinns Einarssonar í Keflavík.

Það sem er í raun athyglisvert við gerð leirstyttunnar, er að hún er mótuð án aðkomu og aðstoðar eina vitnisins sem raunverulega sá þann eftirlýsta
Sjá:  www.mal214.com   .pdf skjöl. Skýrsla setts ríkiss. bls.9.
  
 
 
Ríkissaksóknari til hvers ?

 
Það er eitthvað rangt við það að Valtýr Sigurðsson sé ríkissaksóknari.  Hann var t.d. ekki sýknaður af stöðu sinni sem sakborningur í 2001 rannsókn Láru V. Júlíusdóttur.
Björn Bjarnason skipaði Valtý ríkisaksóknara í nóv. 2007.
Þegar mest á reynir, við upphaf „hruns“ er Ríkissaksóknari úrskurðaður vanhæfur í nánast einu og öllu.
Öll hrunmál þarf þar afleiðandi að setja í hendur á sérstökum saksóknurum sem hafa eðli málsins samkvæmt hafa ávallt takmarkað umboð til rannsókna.
Það eina sem ríkissaksóknarinn getur hælt sér af er undarlegur gjörningur, kæran á hendur „níumenningunum“fyrir meintar óspektir í Alþingishúsinu.
Tilgangurinn er ekki auðsær. Raunveruleg brot þessa níu manna úrtaks virðast engin vera og ekki er hann að hefna venslafólks síns því hann segist ekki hafa vitað af mágkonu sinni. Hann segist ekki hafa vitað að systur konu hans væri aðili að kærunni fyrr en að hann var búinn að fremja gjörninginn og þá var of seint að draga hann til baka. 
Þetta virkar einfaldlega einsog hann hafi komið fyrir og sprengt skítabombu.
Á sviðinu eru ráðvillt Alþingi, vinstristjórnvöld og reiður almenningur.  Sameinuð standa þau, sundruð falla þau!
Auðvitað þarf að leysa þetta mál, fremja einhverskonar sáttagjörning við níumenninganna og taka síðan skýrslu af ríkissaksóknara.
Það vill svo til að nú um mundir kveðja tveir þeir síðustu úr Klúbb og Síðumúlahópnum sem enn eru í embættum. Valtýr Sigurðsson ríkissaksóknari úr fyrri hluta, Klúbbmálum og Sigurbjörn V. Eggertsson aðst. yfirlögregluþjónn úr seinni hluta, Síðumúlamálinu.
 
Þó hér sé teiknuð mynd af einungis tveimur mönnum úr þessum hópi  er ekkert persónulegt hér á ferð og engin er að biðja um hefnd, heldur langþráð uppgjör svo sár fái að byrja að gróa. Varðandi aðkomu Valtýs og annara manna að þessum eldri málum þá þurfa þeir að fá sanngjarnan vettvang til að skýra sín mál.
 
Auðvitað er sárt fyrir marga að rifja upp þessi mál en heilun fjölmargra, bæði saklausra og sekra, er í húfi sem og íslenskt réttarfar. Einstaka menn bera ekki einir alla sök í þessum málum og heldur er ekki ætlast til annars en að endir þessara mála verði huglægur. Það þarf ekki dóma heldur frekar að upplýsa um sannleikann. 

 
Allir vita að fóstra réttlætissins, Justica,  grætur þegar hún minnist þessara mála og harmar frammistöðu þjóna sína í dómstólum sem annars staðar og biður að sett verði upp  „Sannleiks og sáttanefnd“.  Það væri raunhæft og sanngjarnt fyrir alla og löngu tímabært.

Sigurþór Stefánsson